മഴ ഓര്‍മ്മ്കളുടെ നൊംബരം പൊലെ.. സ്വപ്നങളുടെ ഭാവം പൊലെ വെളുത്ത മഴത്തുള്ളികള്‍..... വീണിടത്ത് ഒരു അടയാളം മത്രം ശേഷിപ്പിച്ച് ചിലപ്പൊള്‍ കൂട്ടത്തില്‍ കൂടി എവിടെയൊ അപ്രത്യക്ഷ്മാകുന്നു. മഴ അങിനെയാണു അല്ല എല്ലാ മഴകളും അങിനെയാണു. എവിടെനിന്നൊ വന്നു എവിടെക്കൊ പൊകുന്നു... പാടത്തു കളിക്കാന്‍ നില്‍ക്കുംബൊള്‍ കേള്‍ക്കാം അകലെ നിന്ന് മഴയുടെ വലിയ ശബ്ധ്ത്തൊടെയുള്ള വരവു,.. വരംബിലൂടെ ഓടുംബൊള്‍ തൊട്ടു പുറകെയുണ്ടാവും ചിലപ്പൊള്‍ കിതപ്പിനു മുകളില്‍ നനവിന്റെ കരിംബടം തന്ന് അല്ലെങ്കില്‍ എന്നൊടു പിണങി കൂട്ടു വെട്ടി ഏതൊ വഴിയില്ലൂടെയുള്ള ഒളിചു പൊക്ക് അപ്പൊഴും എനിക്കായവന്‍ തണുത്ത കാറ്റിനെ തരും നെഞ്ഞൊടടുക്കിപ്പിടിക്കാന്‍. പിന്നെ അംബലമുറ്റത്തെ ആലിന്‍ ചുവട്ടില്‍ അവനെ കാണാതെയുള്ള ഓളിചു നില്‍പ്പ് പക്ഷെ എപ്പൊഴും അവന്‍ എന്നെ കണ്ടെത്തുമായിരുന്നു... സ്കൂള്‍ വരാന്തയില്‍ നില്‍ക്കുംബൊല്‍ കാ‍ണാം അകലെ നിന്നുള്ള് മഴയുടെ വരവു... എന്നെ തൊടാന്‍ കഴിയാതെ പിണങി, കൂട്ടുവെട്ടി ഉറക്കെ ശബ്ധ്മുണ്ടാക്കി അവന്റെ തിരിചു പൊക്ക്... ആദ്യം എന്റെ പുത്തനുടുപ്പു നനച്ച ദുറ്വാശിക്കാരനായി... പിന്നെ ചൂരല് കഷായത്തിന്റെ ചൂടുള്ള കയ്‌വെള്ളയിലേക്കു നിന്റെ തണുപ്പു... ഒടുവില്‍ എപ്പൊഴൊ നീ എന്റെ മറക്കാനാകാത്ത കൂട്ടുകാരനായി.. പിന്നെയും പിന്നെയും എന്നിലേക്കൊടിയെത്തിയും ചിലപ്പൊഴൊക്കെ ഞാന്‍ നിന്നിലലിഞും. എന്റെ വേദനകളില്‍ കരഞും ,,സന്തൊഷങളില്‍ ആടിത്തിമിറ്ത്തും നീ എന്നൊടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന നാളുകള്‍. ഒടുവില്‍ അവദികഴിഞുള്ള നിന്റെ തിരിചു പൊക്കില്‍ കരഞു ഞാന്‍ നില്‍ക്കുംബൊള്‍ അകലെ കൈ വീശി നീ മറഞതും... നാളുകള്‍ക്കപ്പുറം പുതുമണമുള്ള സ്പ്രെ അടിച്ചു ഒരു വിരുന്നുകാരനെപ്പൊലെ നിന്റെ വരവ്.... പിന്നെ കൊളെജിന്റെ വരാന്തയില്‍ അവള്‍ക്ക് കൊടുക്കാന്‍ ഒരു പൂവുമായി നില്‍ക്കുംബൊള്‍ ഒരു കൂട്ടായ് ചാറ്റല്‍ മഴയായ് നീ വന്നതും.. ഒരിക്കല്‍ അവളുടെ കുടക്കീഴിലേക്കു ഓടിക്കയറാന്‍ എന്നെ സഹായിച്ച് ഒരു കുസ്രുതി മഴയായ് പിന്നെയും നീ വന്നു.. ഒടുവുല്‍ പ്രെമനൈരാശ്യത്തില്‍ ഹൊസ്റ്റ്ലിന്റെ ടെറസ്സിലിരുന്ന് വെള്ളമടിക്കുംബൊ എന്നൊട് ചിയെര്‍സ് പറയാനും നീ വന്നു... ഈനി എന്റെ യാത്രയിലും നീ വെണം യാത്രാവേളയില്‍ നാടാകെ കെള്‍ക്കെ ഉറക്കെ കരയാനും തീ നാളങളെന്നെ വിഴുങുംബൊ അകലെ മാറി നിന്നു ഏങലടിക്കാണ്നും ഒടുവില്‍ കത്തിയമറന്ന ചാരത്തിലേക്കു ഒരല്‍പ്പം കുളിരുമായ് പിന്നെയും നീ............
No comments:
Post a Comment